Ο «Ερντογανισμός» στην Τουρκική Εξωτερική Πολιτική

Δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ της Κυριακής, στις 24/06/2018

48916-erdo-1492590076-367-640x480Ορθώς έχουν χαρακτηριστεί «ιστορικές», οι επερχόμενες τουρκικές εκλογές της 24ης Ιουνίου. Για πρώτη φορά οι προεδρικές και οι βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν ταυτόχρονα και τα πολιτικά κόμματα θα μπορούν να κατέλθουν σχηματίζοντας εκλογικές συμμαχίες. Πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι με αυτές τις εκλογές η Τουρκία θα προχωρήσει στην αναθεώρηση του συντάγματός της με βάση τις προτάσεις που εγκρίθηκαν στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου 2017. Πλέον και επίσημα – διότι de facto τα πράγματα έχουν αλλάξει προ καιρού – το πολιτειακό σύστημα της Τουρκίας θα μετατραπεί από κοινοβουλευτικό σε προεδρικό, με πολλές εξουσίες και αρμοδιότητες να συγκεντρώνονται στον πρόεδρο. Εάν ο νυν πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επανεκλεγεί, θα μιλάμε για την επισφράγιση αυτού που εμφανώς διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια – ενός προσωποπαγούς, αυταρχικού-«ερντογανικού» καθεστώτος. Continue reading

Advertisement

Report: Pre-Conditions for Peace: A Civil Society Perspective on the Cyprus Problem

Pre-Conditions for PeaceAgainst the background of Cypriot civil society’s growing role since the early 2000s, this report aims to track the progress or lack thereof and identify the limitations and prospects of pro-peace grassroots mobilization in Cyprus. As such, it focuses on three contemporary case studies of pro-peace civil society in Cyprus: The Home for Cooperation, Cyprus Dialogue Forum and United Cyprus Now. Each case study provides a different perspective of pro-peace civil society mobilization. The Home for Cooperation is looked at as one of the older and main initiatives given that it functions as a meeting space that hosts other pro-peace civil society organizations and initiatives as well. The Cyprus Dialogue Forum is examined as probably the biggest, most ambitious and most structured platform of multi-segment intercommunal dialogue thus far. The Unite Cyprus Now initiative is quite different to the previous two in that it emerged rather spontaneously at the grassroots level, with extensive use of social media, and it still remains largely decentralized. Continue reading

Τα Diaries ενός Διεθνολόγου no. 4: Ο Μαϊντανός

Επιστρέφω – με κάποια καθυστέρηση που οφείλεται σε διάφορους παράγοντες – στο σημείο που έμεινα την περασμένη φορά. Είχα πει ότι είναι καλό οι διεθνολόγοι-σχολιαστές (“δημοσιολόγοι”) να λένε και κάποια “Οχι” μέσα-μέσα όταν καλούνται να σχολιάσουν, διότι καταλήγουν να είναι “μαϊντανοί”.

Μαϊντανός: Εκείνος που, όπως και το σεληνοειδές βότανο (το οποίο είτε το μισείς, είτε το αγαπάς), πάει παντού, βρίσκεται παντού, πάει με όλα. Αυτός που σχολιάζει συχνά (πολύ συχνά), σχολιάζει για τα πάντα, και εκφέρει άποψη για πράγματα για τα οποία δεν είναι αρμόδιος. Υπάρχουν, λοιπόν, δύο χαρακτηριστικά του μαϊντανού: 1) H παντογνωσία, και 2) η μεγάλη συχνότητα εμφανίσεων. Ο συνδυασμός είναι “θανατηφόρος”. Continue reading

Σκέψεις για τις Τουρκικές Εκλογές 2018

Πιο κάτω παραθέτω συγκεντωτικά με χρονολογική σειρά κάποιες σκέψεις που μοιράστηκα μέσω Facebook. Αναλόγως εξελίξεων η πιο κάτω συλλογή ενδέχεται να εμπλουτίζεται.

25 Απριλίου 2018 – Για τον Γκιούλ:

Αναμένεται το αποτέλεσμα της συνάντησης του πρώην Υπουργού Εξωτερικών, Πρωθυπουργού και Προέδρου της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιούλ, με τον ηγέτη του Κόμματος της Ευδαιμονίας Τεμέλ Καραμολάογλου σχετικά με τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές στις 24 Ιουνίου.

Abdullah_Gül_Senate_of_Poland

Όσες φορές ερωτήθηκα (ιδιαίτερα κατά την περίοδο των τουρκικών εκλογών το 2015, και αργότερα την διάσπαση του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης) αν ο Γκιούλ θα επέστρεφε με τη δημιουργία ενός νέου κόμματος, εκτίμησα ότι δεν θα συνέβαινε. Μέχρι τώρα επιβεβαιώθηκα. Πριν από μερικές μέρες σε συνέντευξη εκτίμησα ξανά ότι είναι δύσκολο να κατέλθει στις προεδρικές εκλογές ο Γκιούλ απέναντι στον Ερντογάν.

Οι λόγοι είναι πολλοί. Κατ’ αρχάς, χωρίς να μπαίνω σε πολλές λεπτομέρειες, η εμπλοκή του Γκιούλ στην πολιτική προέκυψε σε μεγάλο βαθμό ως αποτέλεσμα πιέσεων που δεχόταν από τον στενό κύκλο των φίλων και των συγγενών του, αλλά και από την αστική ελίτ της βιομηχανικής πόλης στην κεντρική Ανατολία (και γεννέτηράς του) Kayseri. Το Kayseri είναι μια από τις λεγόμενες Τίγρεις της Ανατολίας και ένας από τους βασικούς πυλώνες του Ισλαμικού Κεφαλαίου που υποστήριξε και – σε μεγάλο βαθμό ακόμα – υποστηρίζει το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Continue reading

Τα Diaries ενός Διεθνολόγου no. 3: Το Κόστος

Όπως είπα και στα προηγούμενα δύο άρθρα,

η δημόσια έκθεση έχει μεγάλο κόστος για κάποιον που θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του, με σεβασμό στον τηλεθεατή/ακροατή/αναγνώστη, και θέλει να δώσει μια όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική προσέγγιση.

Διάφορα είδη κόστους.

Και είναι σημαντικό να τονίσω τα στοιχεία του “σεβασμού”, της “σωστής δουλειάς” και της “αντικειμενικής προσέγγισης”. Διότι από μόνη της η δημόσια έκθεση δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο κόστος.

Ας ξεκινήσω με το υλικό κόστος. Πολλές φορές με ρωτάνε πόσα πληρώνομαι όταν βγαίνω στα διάφορα κανάλια. Και όταν ακούουν ότι οι σχολιαστές δεν πληρώνονται, σοκάρονται. Αν ήμασταν στην Αγγλία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ κτλ. τα πράγματα θα ήταν βέβαια πολύ διαφορετικά. Για να κάνει κανείς μια σοβαρή και ενημερωμένη παρέμβαση χρειάζεται να ξοδέψει πολύ χρόνο προκειμένου να ενημερωθεί ο ίδιος. Αυτό από μόνο του έχει ένα κόστος – κανείς δεν σε πληρώνει για να ενημερώνεσαι, αλλά ούτε και για να ενημερώνεις. Continue reading