Πολύ χοντρό και ιστορικής σημασίας είναι το παιχνίδι που παίζεται γύρω από την τουρκική κρίση η οποία έχει ήδη επηρεάσει με διάφορους τρόπους ολόκληρο το διεθνές σύστημα. Φαίνεται πως, τελικά, το μέλλον της τουρκικής οικονομίας θα εξαρτηθεί από τη γεωπολιτική ενώ το αποτέλεσμα της κρίσης, που δεν αναμένεται να προκύψει σύντομα ή εντελώς «ειρηνικά», θα έχει μεγάλη σημασία για την περιφερειακή και διεθνή ισορροπία δυνάμεων.
Η Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης & η Διαδικασία της Αστάνα
Εν μέσω δημοσιογραφικού και ακαδημαϊκού λαϊκισμού περί πλήρους και οριστικής ρήξης στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, διαβάσαμε τα νέα για την επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής που θα λάβει χώρα στην Κωνσταντινούπολη στις 7 Σεπτεμβρίου μεταξύ της Τουρκίας, της Ρωσίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας αναφορικά με το παρόν και το μέλλον της Συρίας.
Η εν λόγω Σύνοδος θεωρείται προέκταση της διαδικασίας της Αστάνα η οποία ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Ρωσία και της Τουρκίας περιλαμβάνοντας στη συνέχεια και το Ιράν. Βασικός στόχος των συμμετεχόντων στις συνομιλίες της Αστάνα είναι η αποκλιμάκωση των συγκρούσεων μεταξύ καθεστωτικών και αντικαθεστωτικών στη Συρία. Ο πρώτος γύρος της έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 2017, ενώ στις 30 Ιουλίου 2018 διεξήχθη ο δέκατος γύρος στο Σότσι της Ρωσίας.
Ακολουθεί κείμενο που γράφτηκε στο Facebook σε απάντηση των αφοριστικών αντιδράσεων (δημόσιων και μη) που δημιουργήθηκαν από προηγούμενη ανάρτηση σχετικά με την τουρκική πολιτική και το Κυπριακό. Βρήκα όμως ότι ταιριάζει με τα θέματα που αγγίζει η σειρά άρθρων Diaries, καθώς συνοψίζει περίπου αυτά που έχω γράψει μέχρι στιγμής, και έτσι το έκανα μέρος της.
1. Αν έβαζα Παϊσιο λιγότερο θα ενοχλούνταν κάποιοι. Μήπως να το δω αλλιώς;
2. Πριν μερικές μέρες έκανα μια παρόμοια ανάλυση σε διεθνές συνέδριο. Από μερικούς, λίγους, δέχτηκα σφοδρές αντιδράσεις διότι κατάλαβαν ότι είπα να λύσουμε το Κυπριακό μόνοι μας (?!). Αργότερα ήρθαν κάποιοι άλλοι (που δεν συμφωνούν συνήθως μαζί μου, αλλά είναι πολιτισμένοι άνθρωποι) και μου είπαν, “μα γιατί τα έβαλαν μαζί σου, αυτό που είπες ήταν πολύ απλό και λογικό”. Έλα μου ντε. Ηθικό δίδαγμα: Για να μπορέσεις να αξιολογήσεις μια άποψη [όχι να συμφωνήσεις] που διαφέρει από τη δική σου, πρέπει πρώτα να απελευθερωθείς από την αυτοδικαίωσή σου και την αυτο-αντίληψη της αυθεντίας. Καλή τύχη.
3. Χαίρομαι που δεν είμαι από αυτούς που χαϊδεύουν αυτιά. Απ’ αυτούς χορτάσαμε. Αν τους προτιμάτε, είναι ελεύθερη η αγορά, να ακούτε όποιον θέλετε – αν θέλετε κάντε με unfriend, block, μην με καλείτε στις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις σας, κτλ. Έχει ξαναγίνει, μην ανησυχείτε, δεν θα πληγωθώ. Αν προσπαθούσε όμως κάποιος να καταλάβει έστω και για μια στιγμή τι σημαίνει και τί κόστος φέρει το να μην χαϊδεύεις αυτιά, θα εκτιμούσε περισσότερο και τις απόψεις ακόμα και αν διαφωνούσε. Κατ’ ακρίβεια, αν κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για αυτό τον τόπο, οφείλει να ακούσει και διαφορετικές απόψεις – διότι είναι πολλής ο συνειδησιακός κομφορμισμός, κι εγώ κομφόρ δεν μπορώ να κάνω. Continue reading
Δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ της Κυριακής, στις 24/06/2018
Ορθώς έχουν χαρακτηριστεί «ιστορικές», οι επερχόμενες τουρκικές εκλογές της 24ης Ιουνίου. Για πρώτη φορά οι προεδρικές και οι βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν ταυτόχρονα και τα πολιτικά κόμματα θα μπορούν να κατέλθουν σχηματίζοντας εκλογικές συμμαχίες. Πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι με αυτές τις εκλογές η Τουρκία θα προχωρήσει στην αναθεώρηση του συντάγματός της με βάση τις προτάσεις που εγκρίθηκαν στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου 2017. Πλέον και επίσημα – διότι de facto τα πράγματα έχουν αλλάξει προ καιρού – το πολιτειακό σύστημα της Τουρκίας θα μετατραπεί από κοινοβουλευτικό σε προεδρικό, με πολλές εξουσίες και αρμοδιότητες να συγκεντρώνονται στον πρόεδρο. Εάν ο νυν πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επανεκλεγεί, θα μιλάμε για την επισφράγιση αυτού που εμφανώς διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια – ενός προσωποπαγούς, αυταρχικού-«ερντογανικού» καθεστώτος. Continue reading
Against the background of Cypriot civil society’s growing role since the early 2000s, this report aims to track the progress or lack thereof and identify the limitations and prospects of pro-peace grassroots mobilization in Cyprus. As such, it focuses on three contemporary case studies of pro-peace civil society in Cyprus: The Home for Cooperation, Cyprus Dialogue Forum and United Cyprus Now. Each case study provides a different perspective of pro-peace civil society mobilization. The Home for Cooperation is looked at as one of the older and main initiatives given that it functions as a meeting space that hosts other pro-peace civil society organizations and initiatives as well. The Cyprus Dialogue Forum is examined as probably the biggest, most ambitious and most structured platform of multi-segment intercommunal dialogue thus far. The Unite Cyprus Now initiative is quite different to the previous two in that it emerged rather spontaneously at the grassroots level, with extensive use of social media, and it still remains largely decentralized. Continue reading
Zenonas Tziarras 