Πραγματοποιήθηκε μεταξύ 8 και 9 Νοεμβρίου το ετήσιο και διεθνούς φήμης Warsaw Security Forum (Φόρουμ Ασφάλειας της Βαρσοβίας). Πρόκειται για μια πλατφόρμα ενημέρωσης και διαλόγου για διεθνή θέματα ασφάλειας, γεωπολιτικής και οικονομίας, που ξεκίνησε το 2014 και διοργανώνεται από το Ίδρυμα Casimir Pulaski (όνομα με ιδιαίτερη σημειολογία, καθώς ο Pulaski ήταν Πολωνός επαναστάτης που αντιστάθηκε στη ρωσική κυριαρχία τον 18ο αιώνα ενώ αργότερα βρέθηκε -μετά από σύσταση του Benjamin Franklin- να βοηθά στην Αμερικανική Επανάσταση, κάποια στιγμή έσωσε τη ζωή του George Washington και έπαιξε κεντρικό ρόλο στη μεταρρύθμιση του αμερικανικού ιππικού). Στρατηγικός εταίρος στη διοργάνωση του φόρουμ είναι η Γραμματεία Εθνικής Ασφάλειας (National Security Bureau) της Πολωνίας που επικουρεί την προεδρία και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της χώρας, ενώ το φόρουμ στηρίζεται και από άλλους κυβερνητικούς και διεθνείς θεσμούς όπως το Υπουργείο Διεθνών Υποθέσεων, το Υπουργείο Εσωτερικών και το ΝΑΤΟ. Μέσα από μια εξαιρετική διοργάνωση, το φόρουμ φέρνει στο ίδιο «τραπέζι» πολιτικούς αξιωματούχους, τεχνοκράτες και ειδικούς αναλυτές, δημιουργώντας έτσι έναν πολυδιάστατο διάλογο που αγγίζει φλέγοντα διεθνή ζητήματα και επικεντρώνεται κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη, τις διατλαντικές σχέσεις και τον ευρασιατικό χώρο.

Continue reading →

Είναι πλέον κατά γενική ομολογία αποδεκτό πως η Τουρκία έχει μπεί σε νέα φάση. Η αποπομπή Νταβούτογλου, όπως γράψαμε προσφάτως, δεν σηματοδοτεί αυτή την αλλαγή. Σηματοδοτεί την εμβάθυνση μιας διαδικασίας που έχει μπει σε τροχιά εδώ και πολύ καιρό. Αποδεκτό είναι επίσης το γεγονός ότι σε αυτή τη νέα φάση τα ηνία της τουρκικής (εξωτερικής) πολιτικής θα κρατά ο πρόεδρος Ερντογάν, ακόμα πιο σφιχτά. Όπως έδειξε η ιστορία των τελευταίων χρόνων, όσο περισσότερο έλεγχο έχει ο Ερντογάν, τόσο πιο επικίνδυνη είναι η τουρκική πολιτική. Δεδομένου ότι ο Ερντογάν βρίσκεται μόνο ένα βήμα πριν την επισημοποίηση της απόλυτής του εξουσίας δεν είναι πολύ δύσκολο να σκεφτεί κανείς τί μπορεί να φέρει το μέλλον.

Μεταξύ των αλλαγών που επέφερε ο Ερντογάν και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) γενικότερα στην εξωτερική πολιτική τα τελευταία χρόνια βρίσκεται και το θέμα των σχέσεων της Τουρκίας με τη Δύση. Η στάση των ελίτ του ΑΚΡ είναι συχνά αντιφατική: πότε στρέφονται κατά των δυτικών τους εταίρων (ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ), πότε συνεργάζονται μαζί τους και μάλιστα επιζητούν τη βοήθειά τους. Continue reading →

 

Source: Reuters

Εξάλλου, σύμφωνα με τον κ. Τζιάρρα, αν η Τουρκία επέμβει χερσαία στη Συρία θα πρέπει να αναμένουμε αντίδραση τόσο από τη Ρωσία όσο και από το Ιράν που έχουν ήδη δηλώσει ότι θα σπεύσουν σε βοήθεια του καθεστώτος Άσαντ. Σε σχέση με την τρομοκρατία και τον ρόλο των ΗΠΑ και της Ρωσίας, ο διεθνολόγος είπε ότι η τζιχαντιστική απειλή και ο ρόλος των Κούρδων είναι δύο τομείς όπου φαίνεται να υπάρχει συν-αντίληψη μεταξύ Ρώσων και Αμερικάνων.

Continue reading →

Δεν θα μιλήσω περί τουρκικού θριάμβου, ούτε περί ελληνικής ή κυπριακής πανωλεθρίας. Αυτά είναι υπερβολές. Θα πω όμως πως ψάχνω απεγνωσμένα για μια ανάλυση που να μην μας βγάζει νικητές ή ηττημένους. Τελικά πόση διάσταση απόψεων μπορεί να υπάρξει για το ίδιο θέμα; Πόσο διαφορετικά μπορεί να ερμηνευτεί ένα κείμενο ή μια φωτογραφία; Απ’ ό,τι φαίνεται πολύ, ιδιαίτερα αν ανατρέξουμε στα διδάγματα της ιστορίας. Πόσο μακριά μπορεί να μας πάει ή πόσο στάσιμους να μας αφήσει μια συνάντηση κορυφής; Continue reading →