Την περασμένη εβδομάδα “εγκαινιάσαμε” με τον φίλο και συνάδελφο Γιάννη Ιωάννου, δημοσιογράφο-διεθνολόγο, το Geopolitical Cyprus. Πρόκειται για μια διαδικτυακή πρωτοβουλία ενημέρωσης και παροχής πληροφόρησης (intelligence) για θέματα που αφορούν την Κύπρο αλλά και την ευρύτερη Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο.
Πολύ χοντρό και ιστορικής σημασίας είναι το παιχνίδι που παίζεται γύρω από την τουρκική κρίση η οποία έχει ήδη επηρεάσει με διάφορους τρόπους ολόκληρο το διεθνές σύστημα. Φαίνεται πως, τελικά, το μέλλον της τουρκικής οικονομίας θα εξαρτηθεί από τη γεωπολιτική ενώ το αποτέλεσμα της κρίσης, που δεν αναμένεται να προκύψει σύντομα ή εντελώς «ειρηνικά», θα έχει μεγάλη σημασία για την περιφερειακή και διεθνή ισορροπία δυνάμεων.
Ακολουθεί κείμενο που γράφτηκε στο Facebook σε απάντηση των αφοριστικών αντιδράσεων (δημόσιων και μη) που δημιουργήθηκαν από προηγούμενη ανάρτηση σχετικά με την τουρκική πολιτική και το Κυπριακό. Βρήκα όμως ότι ταιριάζει με τα θέματα που αγγίζει η σειρά άρθρων Diaries, καθώς συνοψίζει περίπου αυτά που έχω γράψει μέχρι στιγμής, και έτσι το έκανα μέρος της.
1. Αν έβαζα Παϊσιο λιγότερο θα ενοχλούνταν κάποιοι. Μήπως να το δω αλλιώς;
2. Πριν μερικές μέρες έκανα μια παρόμοια ανάλυση σε διεθνές συνέδριο. Από μερικούς, λίγους, δέχτηκα σφοδρές αντιδράσεις διότι κατάλαβαν ότι είπα να λύσουμε το Κυπριακό μόνοι μας (?!). Αργότερα ήρθαν κάποιοι άλλοι (που δεν συμφωνούν συνήθως μαζί μου, αλλά είναι πολιτισμένοι άνθρωποι) και μου είπαν, “μα γιατί τα έβαλαν μαζί σου, αυτό που είπες ήταν πολύ απλό και λογικό”. Έλα μου ντε. Ηθικό δίδαγμα: Για να μπορέσεις να αξιολογήσεις μια άποψη [όχι να συμφωνήσεις] που διαφέρει από τη δική σου, πρέπει πρώτα να απελευθερωθείς από την αυτοδικαίωσή σου και την αυτο-αντίληψη της αυθεντίας. Καλή τύχη.
3. Χαίρομαι που δεν είμαι από αυτούς που χαϊδεύουν αυτιά. Απ’ αυτούς χορτάσαμε. Αν τους προτιμάτε, είναι ελεύθερη η αγορά, να ακούτε όποιον θέλετε – αν θέλετε κάντε με unfriend, block, μην με καλείτε στις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις σας, κτλ. Έχει ξαναγίνει, μην ανησυχείτε, δεν θα πληγωθώ. Αν προσπαθούσε όμως κάποιος να καταλάβει έστω και για μια στιγμή τι σημαίνει και τί κόστος φέρει το να μην χαϊδεύεις αυτιά, θα εκτιμούσε περισσότερο και τις απόψεις ακόμα και αν διαφωνούσε. Κατ’ ακρίβεια, αν κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για αυτό τον τόπο, οφείλει να ακούσει και διαφορετικές απόψεις – διότι είναι πολλής ο συνειδησιακός κομφορμισμός, κι εγώ κομφόρ δεν μπορώ να κάνω. Continue reading
Επιστρέφω – με κάποια καθυστέρηση που οφείλεται σε διάφορους παράγοντες – στο σημείο που έμεινα την περασμένη φορά. Είχα πει ότι είναι καλό οι διεθνολόγοι-σχολιαστές (“δημοσιολόγοι”) να λένε και κάποια “Οχι” μέσα-μέσα όταν καλούνται να σχολιάσουν, διότι καταλήγουν να είναι “μαϊντανοί”.
Μαϊντανός: Εκείνος που, όπως και το σεληνοειδές βότανο (το οποίο είτε το μισείς, είτε το αγαπάς), πάει παντού, βρίσκεται παντού, πάει με όλα. Αυτός που σχολιάζει συχνά (πολύ συχνά), σχολιάζει για τα πάντα, και εκφέρει άποψη για πράγματα για τα οποία δεν είναι αρμόδιος. Υπάρχουν, λοιπόν, δύο χαρακτηριστικά του μαϊντανού: 1) H παντογνωσία, και 2) η μεγάλη συχνότητα εμφανίσεων. Ο συνδυασμός είναι “θανατηφόρος”. Continue reading
Όπως είπα και στα προηγούμενα δύο άρθρα,
η δημόσια έκθεση έχει μεγάλο κόστος για κάποιον που θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του, με σεβασμό στον τηλεθεατή/ακροατή/αναγνώστη, και θέλει να δώσει μια όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική προσέγγιση.
Διάφορα είδη κόστους.
Και είναι σημαντικό να τονίσω τα στοιχεία του “σεβασμού”, της “σωστής δουλειάς” και της “αντικειμενικής προσέγγισης”. Διότι από μόνη της η δημόσια έκθεση δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο κόστος.
Ας ξεκινήσω με το υλικό κόστος. Πολλές φορές με ρωτάνε πόσα πληρώνομαι όταν βγαίνω στα διάφορα κανάλια. Και όταν ακούουν ότι οι σχολιαστές δεν πληρώνονται, σοκάρονται. Αν ήμασταν στην Αγγλία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ κτλ. τα πράγματα θα ήταν βέβαια πολύ διαφορετικά. Για να κάνει κανείς μια σοβαρή και ενημερωμένη παρέμβαση χρειάζεται να ξοδέψει πολύ χρόνο προκειμένου να ενημερωθεί ο ίδιος. Αυτό από μόνο του έχει ένα κόστος – κανείς δεν σε πληρώνει για να ενημερώνεσαι, αλλά ούτε και για να ενημερώνεις. Continue reading
Zenonas Tziarras 