Source: EPA

Μια νέα δυναμική στρατηγικών ανακατατάξεων φαίνεται να παρατηρείται στη Μέση Ανατολή τους τελευταίους δύο περίπου μήνες. Κινητήριος δύναμη των πρόσφατων διεργασιών στην περιφέρεια ήταν η αλλαγή «φρουράς» στη Σαουδική Αραβία, περί τα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου, με το θάνατο του βασιλιά Αμπντάλα και την αντικατάστασή του από τον αδελφό του Σαλμάν. Παρόλο που ο νέος βασιλιάς δεσμεύτηκε να συνεχίσει τη «μεταρρυθμιστική» πολιτική του προκάτοχού του, παρατηρείται μια συγκεκριμένη στροφή στο εσωτερικό του βασιλείου που θέλει τον οίκο των Σαούντ να ενισχύει τις σχέσεις του με το θρησκευτικό-ουαχαμπιτικό κατεστημένο σε μια προσπάθεια να θωρακίσει την εξουσία του από την ισλαμιστική έξαρση που παρατηρείται στην περιοχή και πιθανές εστίες συναφούς αναταραχής στο εσωτερικό. Continue reading →

Source: Reuters

Θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει πως όλα ξεκίνησαν με την εκλογή του Χασάν Ρουχανί στην προεδρία του Ιράν, το 2013. Ο Ρουχανί, με τη μετριοπαθή και μεταρρυθμιστική του ατζέντα, γέννησε την ελπίδα σε χώρες της Δύσης ότι το Ιράν μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση προς μια πιο πραγματιστική και λιγότερο αντι-δυτική στάση. Ωστόσο, δεν ήταν αυτή η εξέλιξη που έθεσε το Ιράν στο επίκεντρο των εξελίξεων της Μέσης Ανατολής και της διεθνούς πολιτικής.

Η αυξημένη επιρροή και ο ανερχόμενος ρόλος του Ιράν στην ευρύτερη περιοχή έχει υποκινηθεί από τρεις βασικές εξελίξεις:

• Τον πόλεμο του Ιράκ, 2003
• Την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ μεταξύ 2009 και 2011
• Η αποτυχία των δυτικών πολιτικών στην περίπτωση του συριακού εμφυλίου πολέμου, σε συνάρτηση με την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Μεγάλης Συρίας (ISIS)

Continue reading →