Πηγή: http://www.lahistoriaconmapas.com/

Κατά τα τελευταία δέκα χρόνια περίπου η εξωτερική πολιτική της Κύπρου και πιο συγκεκριμένα της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχει βελτιωθεί σημαντικά όπως φαίνεται από το γεγονός ότι έχει αρχίσει, παρά τα κάποια συνεχιζόμενα προβλήματα και διλήμματα, να συνειδητοποιεί και να αξιοποιεί το γεωστρατηγικό ρόλο του νησιού. Σε αυτή την αναδυόμενη πραγματικότητα συνέβαλαν τρεις βασικοί παράγοντες: i) η ωρίμανσητης πολιτικής ελίτ της χώρας, ii) η αυξανόμενη τάση αυτοεπιβεβαίωσης της Τουρκίας και η αποσταθεροποιητική εξωτερική της πολιτική, η οποίαο δήγησε σε πολλαπλά διπλωματικά και στρατηγικά αδιέξοδα, και iii) η οριοθέτηση της θαλάσσιας Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ και η ανακάλυψη υδρογονανθράκων εντός της.   Continue reading →

Όπως ήταν αναμενόμενο, η επίσκεψη του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη στη Μόσχα έκανε τίτλους ειδήσεων ανά το παγκόσμιο. Αμερικανικά και δυτικο-ευρωπαϊκά Mέσα εκφράζουν τις «ανησυχίες» των κρατών του «Δυτικού» μπλοκ με αναλυτές που σπεύδουν να μας προειδοποιήσουν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία «παίζει τα χαρτιά της» με ριψοκίνδυνο τρόπο. Ταυτόχρονα, οι κινήσεις εξωτερικής πολιτικής του κ. Αναστασιάδη και του επιτελείου του, μαζί με τα πολυσυζητημένα δώρα που ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έδωσε στον Κύπριο ομόλογό του, έχουν παρακινήσει και πάλι τη κοινωνική, γεωπολιτική και γεωπολιτισμική μας κρίση ταυτότητας. Κατά το πώς ξέρουμε καλύτερα, μετατρέψαμε τη συνάντηση των δύο προέδρων σε συζητήσεις σχετικά με το αν χάνουμε τη «Δύση» (ή αν μας χάνει η «Δύση) και τη σύμπραξή μας με ένα «στυγερό δικτάτορα», ή σε θριαμβολογίες για τη σωτήρια μας σχέση με τη Ρωσία, για τον αποκλεισμό της Τουρκίας κτλ. Σε άλλες περιπτώσεις, εξίσου συνηθισμένες, καταλήξαμε να συζητούμε το πραξικόπημα, τον Γρίβα, τον αγώνα της ΕΟΚΑ, την Ένωση και άλλα παρεμφερή. Continue reading →