Tag Archives: Διεθνείς Σχέσεις

Εκφάνσεις ενός «Νέου» Διεθνούς Συστήματος και η Τουρκία

Η Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης & η Διαδικασία της Αστάνα

Εν μέσω δημοσιογραφικού και ακαδημαϊκού λαϊκισμού περί πλήρους και οριστικής ρήξης στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, διαβάσαμε τα νέα για την επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής που θα λάβει χώρα στην Κωνσταντινούπολη στις 7 Σεπτεμβρίου μεταξύ της Τουρκίας, της Ρωσίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας αναφορικά με το παρόν και το μέλλον της Συρίας.

Η εν λόγω Σύνοδος θεωρείται προέκταση της διαδικασίας της Αστάνα η οποία ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Ρωσία και της Τουρκίας περιλαμβάνοντας στη συνέχεια και το Ιράν. Βασικός στόχος των συμμετεχόντων στις συνομιλίες της Αστάνα είναι η αποκλιμάκωση των συγκρούσεων μεταξύ καθεστωτικών και αντικαθεστωτικών στη Συρία. Ο πρώτος γύρος της έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 2017, ενώ στις 30 Ιουλίου 2018 διεξήχθη ο δέκατος γύρος στο Σότσι της Ρωσίας.

astana.jpg Continue reading

Advertisement

Παγκόσμιες Μεταβολές και η Ανατολή στην Κυπριακή Εξωτερική Πολιτική

Πηγή: http://www.lahistoriaconmapas.com/

Κατά τα τελευταία δέκα χρόνια περίπου η εξωτερική πολιτική της Κύπρου και πιο συγκεκριμένα της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχει βελτιωθεί σημαντικά όπως φαίνεται από το γεγονός ότι έχει αρχίσει, παρά τα κάποια συνεχιζόμενα προβλήματα και διλήμματα, να συνειδητοποιεί και να αξιοποιεί το γεωστρατηγικό ρόλο του νησιού. Σε αυτή την αναδυόμενη πραγματικότητα συνέβαλαν τρεις βασικοί παράγοντες: i) η ωρίμανσητης πολιτικής ελίτ της χώρας, ii) η αυξανόμενη τάση αυτοεπιβεβαίωσης της Τουρκίας και η αποσταθεροποιητική εξωτερική της πολιτική, η οποίαο δήγησε σε πολλαπλά διπλωματικά και στρατηγικά αδιέξοδα, και iii) η οριοθέτηση της θαλάσσιας Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ και η ανακάλυψη υδρογονανθράκων εντός της.   Continue reading

Ενεργειακά Παιχνίδια και Ρωσο-Τουρκικό Φλερτ

politis 07-12Η ανακοίνωση του Ρώσου προέδρου, Βλαδημίρ Πούτιν, σχετικά με την ακύρωση του αγωγού South Stream εξέπληξε πολλούς αν και δεν θα έπρεπε. Τα προβλήματα ήταν τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά. Εν μέσω της ουκρανικής (ενεργειακής) κρίσης η στάση της ΕΕ απέναντι στον South Stream έγινε ιδιαίτερα αρνητική, γεγονός στο οποίο βοήθησαν και τα αυξανόμενα αντι-ρωσικά αισθήματα στη Βουλγαρία, από την οποία θα περνούσε ο αγωγός. Η στάση της ΕΕ (βλ. κυρώσεις), η πολιτική αβεβαιότητα και το υψηλό κόστος του αγωγού συγκαταλέγονται στους λόγους που ωθήσαν τον Πούτιν στην εν λόγω ανακοίνωση.

Το Ενεργειακό Παιχνίδι

Μέχρι στιγμής, η Ρωσία έχει υπογράψει σημαντικές ενεργειακές συμφωνίες με την Κίνα ενώ εποφθαλμιά τις αγορές και άλλων ασιατικών χώρών (π.χ. Ινδία, Ιαπωνία, Κορέα). Έτσι, η κίνηση της Ρωσίας έρχεται να συμπληρώσει μια σειρά προσπαθειών οι οποίες έχουν να κάνουν με την – μερική τουλάχιστον – απεξάρτηση και της ίδιας από την ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι, η Μόσχα, με την ανακοίνωση της ακύρωσης του South Stream υπέγραψε προκαταρκτική συμφωνία με την Τουρκία για δημιουργία αγωγού Ρωσίας-Τουρκίας μέσω της Μαύρης Θάλασσας, για τον οποίο θα χρησιμοποιηθεί και η ήδη υπάρχουσα υποδομή του South Stream. Όμως, τελικά, ο σκοπός δεν είναι μόνο η πώληση αερίου στην Τουρκία, αλλά και η μεταπώληση ή μεταφορά του από την Τουρκία προς την Ευρώπη ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη και τον υπό κατασκευή αγωγό ΤΑΝΑΡ (Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας-Ευρώπης). Αν, δε, συνυπολογίζουμε ότι και άλλες χώρες της περιοχής όπως το Τουρκμενιστάν θα διοχετεύουν αέριο στον ΤΑΝΑΡ μετά από συμφωνία με την Τουρκία, διαφαίνεται ότι η τελευταία αναδεικνύεται βαθμιαία σε ενεργειακό κόμβο. Continue reading

Η Άνοδος του Ιράν

Source: Reuters

Source: Reuters

Θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει πως όλα ξεκίνησαν με την εκλογή του Χασάν Ρουχανί στην προεδρία του Ιράν, το 2013. Ο Ρουχανί, με τη μετριοπαθή και μεταρρυθμιστική του ατζέντα, γέννησε την ελπίδα σε χώρες της Δύσης ότι το Ιράν μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση προς μια πιο πραγματιστική και λιγότερο αντι-δυτική στάση. Ωστόσο, δεν ήταν αυτή η εξέλιξη που έθεσε το Ιράν στο επίκεντρο των εξελίξεων της Μέσης Ανατολής και της διεθνούς πολιτικής.

Η αυξημένη επιρροή και ο ανερχόμενος ρόλος του Ιράν στην ευρύτερη περιοχή έχει υποκινηθεί από τρεις βασικές εξελίξεις:

  • Τον πόλεμο του Ιράκ, 2003
  • Την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ μεταξύ 2009 και 2011
  • Η αποτυχία των δυτικών πολιτικών στην περίπτωση του συριακού εμφυλίου πολέμου, σε συνάρτηση με την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Μεγάλης Συρίας (ISIS)

Continue reading