Tag Archives: Διεθνής Πολιτική

Ενεργειακά Παιχνίδια και Ρωσο-Τουρκικό Φλερτ

politis 07-12Η ανακοίνωση του Ρώσου προέδρου, Βλαδημίρ Πούτιν, σχετικά με την ακύρωση του αγωγού South Stream εξέπληξε πολλούς αν και δεν θα έπρεπε. Τα προβλήματα ήταν τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά. Εν μέσω της ουκρανικής (ενεργειακής) κρίσης η στάση της ΕΕ απέναντι στον South Stream έγινε ιδιαίτερα αρνητική, γεγονός στο οποίο βοήθησαν και τα αυξανόμενα αντι-ρωσικά αισθήματα στη Βουλγαρία, από την οποία θα περνούσε ο αγωγός. Η στάση της ΕΕ (βλ. κυρώσεις), η πολιτική αβεβαιότητα και το υψηλό κόστος του αγωγού συγκαταλέγονται στους λόγους που ωθήσαν τον Πούτιν στην εν λόγω ανακοίνωση.

Το Ενεργειακό Παιχνίδι

Μέχρι στιγμής, η Ρωσία έχει υπογράψει σημαντικές ενεργειακές συμφωνίες με την Κίνα ενώ εποφθαλμιά τις αγορές και άλλων ασιατικών χώρών (π.χ. Ινδία, Ιαπωνία, Κορέα). Έτσι, η κίνηση της Ρωσίας έρχεται να συμπληρώσει μια σειρά προσπαθειών οι οποίες έχουν να κάνουν με την – μερική τουλάχιστον – απεξάρτηση και της ίδιας από την ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι, η Μόσχα, με την ανακοίνωση της ακύρωσης του South Stream υπέγραψε προκαταρκτική συμφωνία με την Τουρκία για δημιουργία αγωγού Ρωσίας-Τουρκίας μέσω της Μαύρης Θάλασσας, για τον οποίο θα χρησιμοποιηθεί και η ήδη υπάρχουσα υποδομή του South Stream. Όμως, τελικά, ο σκοπός δεν είναι μόνο η πώληση αερίου στην Τουρκία, αλλά και η μεταπώληση ή μεταφορά του από την Τουρκία προς την Ευρώπη ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη και τον υπό κατασκευή αγωγό ΤΑΝΑΡ (Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας-Ευρώπης). Αν, δε, συνυπολογίζουμε ότι και άλλες χώρες της περιοχής όπως το Τουρκμενιστάν θα διοχετεύουν αέριο στον ΤΑΝΑΡ μετά από συμφωνία με την Τουρκία, διαφαίνεται ότι η τελευταία αναδεικνύεται βαθμιαία σε ενεργειακό κόμβο. Continue reading

Advertisement

Η Άνοδος του Ιράν

Source: Reuters

Source: Reuters

Θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει πως όλα ξεκίνησαν με την εκλογή του Χασάν Ρουχανί στην προεδρία του Ιράν, το 2013. Ο Ρουχανί, με τη μετριοπαθή και μεταρρυθμιστική του ατζέντα, γέννησε την ελπίδα σε χώρες της Δύσης ότι το Ιράν μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση προς μια πιο πραγματιστική και λιγότερο αντι-δυτική στάση. Ωστόσο, δεν ήταν αυτή η εξέλιξη που έθεσε το Ιράν στο επίκεντρο των εξελίξεων της Μέσης Ανατολής και της διεθνούς πολιτικής.

Η αυξημένη επιρροή και ο ανερχόμενος ρόλος του Ιράν στην ευρύτερη περιοχή έχει υποκινηθεί από τρεις βασικές εξελίξεις:

  • Τον πόλεμο του Ιράκ, 2003
  • Την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ μεταξύ 2009 και 2011
  • Η αποτυχία των δυτικών πολιτικών στην περίπτωση του συριακού εμφυλίου πολέμου, σε συνάρτηση με την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Μεγάλης Συρίας (ISIS)

Continue reading

Η "Πραγματικότητα" της Επικοινωνιακής Πολιτικής

Είναι γεγονός ότι επικοινωνιακή πολιτική είναι μια από τις πιο σημαντικές παραμέτρους τόσο της εσωτερικής πολιτικής των κρατών όσο και της διεθνούς πολιτικής. Εξ άλλου οι διπλωματικές σχέσεις των κρατών στηρίζονται εν πολλοίς σε αυτή. Παρόλα αυτά όμως η πολιτική της επικοινωνίας βασίζεται στην παραπλάνηση, με άλλα λόγια στην υποκρισία. Ένα πέπλο προσχημάτων και δηλώσεων καμουφλαρισμένων με πολιτικό και ηθικό καθωσπρεπισμό διέπει τις απανταχού πολιτικές σχέσεις, ενώ σε αυτή την κούρσα επιστρατεύονται και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης/Επικοινωνίας, τα οποία δικαίως ονομάζονται η τέταρτη εξουσία. Υπό αυτό το πρίσμα, η επικοινωνιακή στρατηγική και πολιτική, αποτελούν την βιτρίνα που καλύπτει την – πολλές φορές άσχημη – πραγματικότητα που δεν ξέρουμε, και πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ.

Continue reading

Ποιός Κυβερνά τον Κόσμο; Σκόρπιες Σκέψεις.

Προ ολίγων ημερών μπήκα σε ένα βιβλιοπωλείο για να δω τι καινούργιο υπάρχει. Κάθισα εκεί αρκετή ώρα αφού το ράφι «πολιτικής και ιστορίας» κέρδισε την προσοχή μου. Λόγω της διάρκειας της παραμονής μου στο βιβλιοπωλείο, η παρουσία μου είχε γίνει αισθητή και έτσι η ιδιοκτήτρια του μαγαζιού με προσέγγισε να ρωτήσει αν χρειάζομαι κάποια βοήθεια και αν ψάχνω κάτι συγκεκριμένο. Της είπα ότι ενδιαφέρομαι γενικά για βιβλία πολιτικού περιεχομένου αν και δεν ψάχνω κάτι συγκεκριμένο. Η επόμενη της ερώτηση ήταν εάν σπουδάζω κάτι που σχετίζεται με πολιτική και έτσι της είπα ότι πράγματι σπουδάζω διεθνή πολιτική. Με ρώτησε τι ακριβώς μελετάνε οι σπουδές διεθνούς πολιτικής και της εξήγησα. Όταν λοιπόν αντιλήφθηκε περί τίνος πρόκειται, με ρώτησε με απορία: «για πες μου, εσύ που ξέρεις, ποιός κυβερνά τον κόσμο;». Η άμεση μου απάντηση ήταν «τι εννοείτε;». Αμέσως ακολούθησε ρωτώντας «ποίος κυβερνά τον κόσμο: οι Αμερικάνοι, οι Κινέζοι, οι Εβραίοι, ποιος;». Μερικές φορές αναπολώ τη στιγμή και γελάω. «Το χρήμα» απάντησα, «το χρήμα κυβερνά τον κόσμο και αυτός που το έχει». «Και ποιος το έχει;», ρώτησε σαν να είχα τις απαντήσεις για το ποιος κινεί τα νήματα του κόσμου, για το ποιος αποφασίζει για τους πολέμους, για το που είναι η κρυψώνα όπου συνεδριάζουν αυτοί που κυβερνάνε, για το «ποίος έχει το χρήμα». Η συζήτηση συνέχισε και επεκτάθηκε σε διάφορα θέματα αλλά η δίψα αυτή για την κατανόηση του κόσμου και της παγκόσμιας κοινωνίας μου κίνησε το ενδιαφέρον και με έβαλε σε σκέψεις. Ποια είναι λοιπόν η φύση αυτού του συστήματος και ποια η θέση μας σ’ αυτό;  «Ποιος κυβερνά τον κόσμο» και «ποιος έχει το χρήμα»;

Continue reading