Η ανακοίνωση του Ρώσου προέδρου, Βλαδημίρ Πούτιν, σχετικά με την ακύρωση του αγωγού South Stream εξέπληξε πολλούς αν και δεν θα έπρεπε. Τα προβλήματα ήταν τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά. Εν μέσω της ουκρανικής (ενεργειακής) κρίσης η στάση της ΕΕ απέναντι στον South Stream έγινε ιδιαίτερα αρνητική, γεγονός στο οποίο βοήθησαν και τα αυξανόμενα αντι-ρωσικά αισθήματα στη Βουλγαρία, από την οποία θα περνούσε ο αγωγός. Η στάση της ΕΕ (βλ. κυρώσεις), η πολιτική αβεβαιότητα και το υψηλό κόστος του αγωγού συγκαταλέγονται στους λόγους που ωθήσαν τον Πούτιν στην εν λόγω ανακοίνωση.
Το Ενεργειακό Παιχνίδι
Μέχρι στιγμής, η Ρωσία έχει υπογράψει σημαντικές ενεργειακές συμφωνίες με την Κίνα ενώ εποφθαλμιά τις αγορές και άλλων ασιατικών χώρών (π.χ. Ινδία, Ιαπωνία, Κορέα). Έτσι, η κίνηση της Ρωσίας έρχεται να συμπληρώσει μια σειρά προσπαθειών οι οποίες έχουν να κάνουν με την – μερική τουλάχιστον – απεξάρτηση και της ίδιας από την ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι, η Μόσχα, με την ανακοίνωση της ακύρωσης του South Stream υπέγραψε προκαταρκτική συμφωνία με την Τουρκία για δημιουργία αγωγού Ρωσίας-Τουρκίας μέσω της Μαύρης Θάλασσας, για τον οποίο θα χρησιμοποιηθεί και η ήδη υπάρχουσα υποδομή του South Stream. Όμως, τελικά, ο σκοπός δεν είναι μόνο η πώληση αερίου στην Τουρκία, αλλά και η μεταπώληση ή μεταφορά του από την Τουρκία προς την Ευρώπη ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη και τον υπό κατασκευή αγωγό ΤΑΝΑΡ (Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας-Ευρώπης). Αν, δε, συνυπολογίζουμε ότι και άλλες χώρες της περιοχής όπως το Τουρκμενιστάν θα διοχετεύουν αέριο στον ΤΑΝΑΡ μετά από συμφωνία με την Τουρκία, διαφαίνεται ότι η τελευταία αναδεικνύεται βαθμιαία σε ενεργειακό κόμβο. Continue reading →
Πηγή: http://www.lahistoriaconmapas.com/
Zenonas Tziarras 