Source: ibtimes.co.uk
Η συγγραφή των πιο κάτω έρχεται κάπως καθυστερημένα αφού το ζήτημα δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσα στα πρώτα της επικαιρότητας. Θεωρώ όμως ότι κάποιες διαστάσεις του χρήζουν περαιτέρω αναφοράς, ιδιαίτερα ως αποτίμηση της σημερινής κατάσταση της κυπριακής διπλωματίας, 40 χρόνια μετά τη μαύρη μέρα του πραξικοπήματος που άνοιξε τις κερκόπορτες στην τουρκική εισβολή και κατοχή.
Οι διαχρονικές αποτυχίες της πολιτικής της Κυπριακής Δημοκρατίας, της κυπριακής εξωτερικής πολιτικής και των κοινοτικών, δικοινοτικών και διακοινοτικών λαθών μπορούν να συζητούνται και να αναλύονται δίχως τέλος. Λόγος όμως εδώ γίνεται για την κρίση μεταξύ της Κύπριας ευρωβουλευτού, κυρίας Ελένης Θεοχάρους, και του Έλληνα ΥΠΕΞ, κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, σχετικά με το έγγραφο που απεστάλη από την Τουρκία στα κράτη-μέλη της ΕΕ. (Ειδικότερη ανάλυση για κάποια σημεία του εγγράφου έκανα εδώ).
Το θέμα είχε λάβει σε σύντομο χρονικό διάστημα τεράστιες διαστάσεις με προεκτάσεις για τις διπλωματικές σχέσεις Αθήνας-Λευκωσίας, ενώ σε κοινωνικό επίπεδο έχει ενταχθεί σε ένα περίεργο πλαίσιο επίρριψης προσωπικών ευθυνών για εθνικισμό, ψευδο-πατριωτισμό, προδοσία, και για τα αντίθετα. Στο σημείο αυτό δεν οδηγηθήκαμε βέβαια αδίκως, ούτε ανεξηγήτως, καθώς αυτός είναι και ο πυρήνας της δημόσιας πολιτικής συζήτησης κατά κανόνα από το 1974 και πριν ακόμα. Είναι όμως, πιστεύω, θλιβερό και παραπλανητικό να επιδιδόμαστε σε τέτοιου είδους συζητήσεις, χάνοντας την πολιτική ουσία, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το διπλωματικό επίπεδο. Continue reading →
Zenonas Tziarras 