Στο προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε για το πώς οδηγήθηκε η Τουρκία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), στο σήμερα. Μεταξύ άλλων συμπερασμάτων, αναφέραμε ότι η σταδιακά αυξημένη αυταρχικοποίηση της κυβέρνησης ΑΚΡ απορρέει από το γεγονός ότι οι πολιτικές αποφάσεις περιστρέφονται ολοένα και περισσότερο γύρω από το πρόσωπο του Πρωθυπουργού, Ρετζέπ Ταγίιπ Ερντογάν. Ο τελευταίος, μέσα σε ένα παραλήρημα ανορθολογισμού, οδηγούμενος από ανικανοποίητη δίψα για εξουσία και νομιζόμενος ότι είναι πλέον αναντίρρητος, αποξένωσε κοινωνικούς και πολιτικούς συμμάχους οδηγώντας τη χώρα σε πόλωση και θέτοντας την κυβέρνησή του σε κίνδυνο εν όψει εκλογών.
Αυτή η πραγματικότητα έγινε ακόμα πιο εμφανής με την (αποτυχημένη) απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει τη χρήση του Twitter. Η απόφαση του Ερντογάν εκφράζει ξεκάθαρα αυταρχικές τάσεις αλλά και τάσεις λήψης μη ορθολογικών αποφάσεων. Η απαγόρευση του Twitter γύρισε μπούμερανγκ κατά του ΑΚΡ για δύο λόγους. Πρώτον, η αποτυχία της κυβέρνησης να εφαρμόσει επιτυχώς την απαγόρευση, με αποτέλεσμα οι χρήστες να βρουν εναλλακτικούς τρόπους πρόσβασης του κοινωνικού δικτύου περιγελώντας και εξευτελίζοντας την κυβέρνηση μέσα από ένα δημιουργικό και ευφάνταστο ηλεκτρονικό «πόλεμο». Δεύτερον, έδωσε αυτό που ίσως αποδειχτεί ως το τελευταίο χτύπημα στην κυβέρνηση ΑΚΡ ή τουλάχιστον στον Ερντογάν. Ο δεύτερος λόγος είναι και αυτός που εξετάζουμε πιο κάτω. Continue reading
Zenonas Tziarras 