Ακολουθεί κείμενο που γράφτηκε στο Facebook σε απάντηση των αφοριστικών αντιδράσεων (δημόσιων και μη) που δημιουργήθηκαν από προηγούμενη ανάρτηση σχετικά με την τουρκική πολιτική και το Κυπριακό. Βρήκα όμως ότι ταιριάζει με τα θέματα που αγγίζει η σειρά άρθρων Diaries, καθώς συνοψίζει περίπου αυτά που έχω γράψει μέχρι στιγμής, και έτσι το έκανα μέρος της.
1. Αν έβαζα Παϊσιο λιγότερο θα ενοχλούνταν κάποιοι. Μήπως να το δω αλλιώς;
2. Πριν μερικές μέρες έκανα μια παρόμοια ανάλυση σε διεθνές συνέδριο. Από μερικούς, λίγους, δέχτηκα σφοδρές αντιδράσεις διότι κατάλαβαν ότι είπα να λύσουμε το Κυπριακό μόνοι μας (?!). Αργότερα ήρθαν κάποιοι άλλοι (που δεν συμφωνούν συνήθως μαζί μου, αλλά είναι πολιτισμένοι άνθρωποι) και μου είπαν, “μα γιατί τα έβαλαν μαζί σου, αυτό που είπες ήταν πολύ απλό και λογικό”. Έλα μου ντε. Ηθικό δίδαγμα: Για να μπορέσεις να αξιολογήσεις μια άποψη [όχι να συμφωνήσεις] που διαφέρει από τη δική σου, πρέπει πρώτα να απελευθερωθείς από την αυτοδικαίωσή σου και την αυτο-αντίληψη της αυθεντίας. Καλή τύχη.
3. Χαίρομαι που δεν είμαι από αυτούς που χαϊδεύουν αυτιά. Απ’ αυτούς χορτάσαμε. Αν τους προτιμάτε, είναι ελεύθερη η αγορά, να ακούτε όποιον θέλετε – αν θέλετε κάντε με unfriend, block, μην με καλείτε στις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις σας, κτλ. Έχει ξαναγίνει, μην ανησυχείτε, δεν θα πληγωθώ. Αν προσπαθούσε όμως κάποιος να καταλάβει έστω και για μια στιγμή τι σημαίνει και τί κόστος φέρει το να μην χαϊδεύεις αυτιά, θα εκτιμούσε περισσότερο και τις απόψεις ακόμα και αν διαφωνούσε. Κατ’ ακρίβεια, αν κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για αυτό τον τόπο, οφείλει να ακούσει και διαφορετικές απόψεις – διότι είναι πολλής ο συνειδησιακός κομφορμισμός, κι εγώ κομφόρ δεν μπορώ να κάνω.
4. Με κατηγορούν ότι πασάρω ευθυγράμμιση. Ευθυγράμμιση με τι, με ποιόν, προς τι; Μα δηλαδή πόση άρνηση; Εδώ σας λέω ότι θα μας ευθυγραμμίσουν… Το είπα και στο παρελθόν αλλά θα το ξαναπώ: πριν να κρίνετε κάποιον από μια ανάρτηση στο FB και δύο άρθρα του που μπορεί να έχετε διαβάσει, καλό είναι να ψάξετε και τι άλλο έχει πει για το θέμα. Διαφορετικά μην τον κρίνετε καθόλου διότι κατά πάσα πιθανότητα θα κάνετε λάθος. Στο μικρό έργο που έχω μέχρι στιγμής [διότι ενοχλώ τον κόσμο γραπτώς και λεκτικώς μόνο 7 χρόνια], έχω αναφερθεί πολλές φορές στην πολιτική μας στο Κυπριακό αλλά και στην εξωτερική πολιτική (λαμβάνοντας υπόψη τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές παραμέτρους)… Έχω επικρίνει τις κυβερνήσεις και για τα δύο. Γι’ αυτό με έχουνε πει και ενδοτικό και απορριπτικό. Διαλέξετε και πάρτε, ή, εναλλακτικά, (δεν ξέρω αν το έχει σκεφτεί κανένας) ακούστε την άποψη και εξετάστε την.
5. Κάποιοι προτιμούν να νομίζουν ότι στην εξωτερική πολιτική παίζουμε τάβλι (σόρρυ, σκάκι εννοούσα) μόνοι μας. ΟΚ, σεβαστό.
6. Ενδοτικός, απορριπτικός, εθνικιστής, τουρκοπροσκυνημένος, μπλα μπλα μπλα. Δεν κουραστήκατε να πολώνετε και να είστε αντικείμενα πόλωσης; Και μετά μου λέτε για τις παθογένειες της πολιτικής μας κουλτούρας.
7. Σήμερα, λοιπόν, εγώ, ο ερειστικός, ο απορριπτικός, ο ενδοτικός και ό,τι άλλο έχουν αποφασίσει μερικοί ότι είμαι, από αυτό το βήμα, και από στάση σώματος όπως αυτή του εικονιζόμενου αγάλματος, προσκαλώ κάθε παντογνώστη και μη-παντογνώστη, που με έχει ταμπελώσει, που θέλει να με ταμπελώσει, που θέλει το κεφάλι μου στο πιάτο, που με κατηγορεί πίσω [ξέρω ποιοι είστε, να είστε καλά] και μπροστά μου, που δεν καταλαβαίνει αυτά που λέω και γράφω [διότι δεν μπορώ να τα λέω και όλα], που θεωρεί ότι εγώ στα – σχεδόν – 32 μου χρόνια είμαι το πρόβλημα και η παθογένεια αυτού του τόπου, σε ανθρώπινη-προσωπική συνάντηση (με λίγα λόγια τζερνώ/κερνάω καφέ). Διότι πιο εύκολα δαιμονοποιείς όταν δεν ξέρεις και εκ του ασφαλούς. Να δείτε ότι εκτός από το να εκτοξεύουμε αλληλοκατηγορίες μπορούμε να συζητήσουμε κιόλας.
Βρείτε πιο κάτω τα προηγούμενα άρθρα:
Τα Diaries ενός Διεθνολόγου no. 1: Το Προφίλ
Τα Diaries ενός Διεθνολόγου no. 2: Ποιος Σχολιάζει Τί;
Zenonas Tziarras 