Από τη Mirror

Διαβάσαμε το ρεπορτάζ της αγγλικής Daily Mirror για τους Βρετανούς ξένους μαχητές που ταξιδεύουν στην Κύπρο, περνούν στις κατεχόμενες περιοχές και από εκεί πάνε στη Συρία για να εισχωρήσουν στις τάξεις του ISIS – “Ισλαμικό Κράτος”. Όταν διαβάζω τέτοια νιώθω την ανάγκη να εξετάσω την πραγματικότητα και να θέσω το ζήτημα στις πραγματικές του διαστάσεις, με βάση αυτά που γνωρίζουμε.

Πρώτον. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που γνωρίζει κάποια βασικά πράγματα για τον το διεθνή και τον βρετανικό τύπο και να παίρνει αυτά που γράφει η Daily Mirror τοις μετρητοίς χωρίς να τα φιλτράρει ή να τα εξετάσει.

Δεύτερον. Το εν λόγω ρεπορτάζ φαίνεται πολύ “βολικό”. Με δύο ανώνυμες πηγές η Mirror καθάρισε και μας είπε πράγματα που θα μπορούσε να μαντέψει ή να κατασκευάσει ο καθένας που μελετά το ζήτημα του “Ισλαμικού Κράτους” στον διεθνή τύπο. Δηλαδή οι τιμές που αναφέρθηκαν, το δρομολόγιο, οι αερογραμμές, οι αριθμοί των τζιχαντιστών κτλ. δεν είναι κάτι που ακούμε για πρώτη φορά.

Τρίτον. Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου είναι: Ποιός ήταν ο σκοπός του άρθρου; Η ενημέρωση; Με αναφορές στη μισοκατεστραμένη βίλα της Σοφία Λόρεν και μια λογοτεχνική “περιδιάβαση” στα μέρη που βλέπουν η τζιχαντιστές στην πορεία τους; Οχι. Πρώτος σκοπός του “ρεπορτάζ” ήταν, όπως οι περισσότερες ειδήσεις από τέτοιες εφημερίδες, η δημοσιότητα οι θεάσεις στην ιστοσελίδα, οι διαφημίσεις και τα λεφτά. Συνεπώς η αξιοπιστία του μπορεί να αμφισβητήθεί ακόμα περισσότερο.

Τέταρτον. Μήπως δεν ξέρουμε τις μεθόδους επιστράτευσης μαχητών από το “Ισλαμικό Κράτος”; Μήπως δεν συμβαίνει και το ίδιο μέσω Βαλκανίων, Καυκάσου και Τουρκίας; Μήπως δεν γνωρίζουμε για το κενό ασφάλειας στα κατεχόμενα, τις εγγενείς αδυναμίες της υπηρεσίας πληροφοριών για τέτοιου είδου απειλές και τα πιθανά δρομολόγια των τζιχαντιστών; Από πού θα έφευγαν δηλαδή για να πάνε στη Συρία αν όχι απ’ την Αμμόχωστο; Από την Μόρφου ή την Κερύνεια;

Πέμπτον. Εδώ, λόγω του μεγέθους της κρίσης και της κατάστασης, σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν μεγάλες υπηρεσίες πληροφοριών της Ευρώπης στο να αναγνωρίσουν και να ταυτοποιήσουν τους ξένους μαχητές, ιδiαίτερα κατά το ταξίδι τους πρός το “Ισλαμικό Κράτος”. Γιατί η Κύπρος είναι ειδική περίπτωση;

Έκτον. Οι “ντουζίνες” τζιχαντιστών που έχουν περάσει από την Κύπρο τον τελευταίο χρόνο σύμφωνα πάντα με “την τρομοκρατημένη πηγή” της Mirror γιατί είναι περισσότερο άξιες αναφοράς από τους χιλιάδες που προέρχονται από τη δυτική και βόρεια Ευρώπη; Μήπως το δημοσίευμα έχει να κάνει και με τις διαβουλευσεις Ηνωμένου Βασιλείου-Κυπριακής Δημοκρατίας για το προσφυγικό; Μήπως λειτουργεί και ως κάποιου είδους πίεση;

Η ουσία. Στην Κύπρο, ναι, υπάρχει πρόβλημα. Όμως. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο μεγάλο όσο σε άλλες χώρες και ούτε πρόκειται να καταστεί τεράστια απειλή ασφάλειας όπως είναι για παράδειγμα σε χώρες όπως η Τουρκία, ή ακόμα και η Γαλλία ή το Ηνωμένο Βασίλειο. Για να είμαστε ειλικρινείς, μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί η Χεζμπολλάχ, ιδιαίτερα λόγω των ανεπτυγμένων μας σχέσεων με το Ισραήλ. Επιπλέον, καλή είναι η παραδοχή ότι υπάρχει κενό ασφάλειας στην Κύπρο το οποίο, στον ένα ή στον άλλο βαθμό συντείνει στο πρόβλημα της περιοχής και κατ’ επέκταση της Ευρώπης. Επίσης, καλό είναι να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε και το πρόβλημα με συνεργασίες στον τομέα των πληροφοριών, στοχευμένη βελτίωση της ασφάλειας στα σημεία εισόδου της χώρας αλλά και των κατεχομένων – ήρεμα και χωρίς εξάψεις. Ωστόσο, σε κοινωνικό επίπεδο, η παραγωγή και αναπαραγωγή τέτοιων ειδήσεων και μάλιστα όταν βασίζονται σε περιστασιακά στοιχεία και φήμες δεν βοηθά καθόλου. Δημιουργεί μάλλον φοβίες – δηλαδή ανορθολογικούς φόβους και ανασφάλειες – που επηρεάζουν τη ψυχολογία των μαζών και, σε συνάρτηση με άλλες μεταβλητές, έχουν αρνητικές προεκτάσεις καμιά φορά ακόμα και για την πολιτική.

Τέλος, θεωρώ ότι η ανησυχία για την παρουσία του “Ισλαμικού Κράτους” στην Κύπρο πρέπει να καθυσυχαστεί. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν μεμονομένα άτομα και πιθανόν μικροί πυρήνες στην Κύπρο οι οποίοι έχουν όμως μειωμένες δυνατότητες. Εξ άλλου η δράση τους δεν μπορεί παρά να είναι περιορισμένη λόγω του ότι είναι ανεπιθύμητοι και στις δύο πλευρές. Τα σενάρια που θέλουν την Άγκυρα να υποβοηθά τέτοια στοιχεία, είτε στην Κύπρο είτε στην Τουρκία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αν τέτοιες κινήσεις έγιναν, έγιναν μόνο ως τακτικισμοί στα πλαίσια του συριακού εμφυλίου. Το “Ισλαμικό Κράτος” δεν μπορεί να αποκτήσει κοινωνικά ερείσματα στην Κύπρο – τουλάχιστον όσο οι κάτοικοι του νησιού παραμένουν επαρκώς ικανοποιημένοι με το βιωτικό τους επίπεδο.